- Cato Pater
Crisis als kans – deel 1

Het jaar van de stilte is bijna uit. Opeens rolden we vanuit hijgende sport, werk - en feestagenda’s in zwijgende winkelstraten. Wereldwijd werden we lotgenoten en spraken we opeens 1 corona-taal. Ons huis werd onze herberg van waaruit alles in 1 Zoom kon worden waargemaakt. Van sportschool tot yoga-scene: de laptop bleek geduldig. De online-lessen die we leerden waren niet van de lucht. De cloud was het nieuwe goud. Omdenken de nieuwe gedachte. Wanneer er niets meer kan, dan blijkt alles mogelijk. Moeten we worden stilgezet om het beste uit onszelf naar boven te halen? De keerzijde van angst is moed. Hoe kunnen we hetgeen wat we vrezen in de ogen kijken zodat we de angst kunnen vastpakken, leren kennen, weten welke levenservaringen hieraan gekoppeld zijn zodat we realistisch kunnen beoordelen of deze werkelijk van nu is of van het kleine kind wat armoede en verlies heeft gekend en dit onbewust weer een podium geeft omdat deze gevoelens worden wakker gemaakt in deze tijd?
Weten wat een crisis werkelijk met je doet is van levensbelang. Het kennen van jouw patronen die je hebben geholpen in jouw overleving maar die je nu niet meer dienen geeft ruimte om te rouwen over wat er niet meer is. Door dit te erkennen ontstaat er opluchting.
‘Met een hangend hoofd komt ze binnen. De zucht die ze slaakt wanneer ze neerzakt in de stoel komt van ver. Ze was tien jaar toen ze bij de slager geen vlees mee kreeg. ‘Je moeder moet eerst maar eens haar spaarbankboekje op orde brengen’, bulderde het aan de andere kant van de toonbank achter het glas van de vitrine van waaruit ze vroeger weleens een plakje worst kreeg’. Nu allang niet meer. Dat ze te oud was, maakte ze zichzelf wijs. Of te arm, klonk het in de kelders van haar onbewuste. Iedereen keek en wees. In haar geestesoog zette ze de film stil. Het beeld bevroor en als een herinnering aan angst rijst het nu in haar op nu haar coachingsbedrijf, haar kind, weer wordt bedreigd. Ze kan niets bedenken. Niet meebewegen, niet denken in mogelijkheden. Haar brein staat op stil. Het testbeeld is zwart. Ze is weer het kind. We spelen het levensbord®. Haar ‘leider’ valt op ‘persoonlijke ontwikkeling’. Dan vertelt ze het verhaal wat hierboven staat en slaakt ze weer een zucht. Nu van verlichting’ . Nu Oud en Nieuw weer aan je voeten ligt krijg je weer een kans om je verlangens te doorvoelen en te kijken wat je nu werkelijk tegenhoudt om je droom te realiseren. Want, weet je, misschien geef je corona de schuld. Maar het lost niks op!
Leef je hoogste intentie. Stel je voor wat je wilt bereiken: voel het, ruik het, proef het. Geloof erin! Wandel in de natuur, laat je betoveren door de stilte, luister naar je innerlijke stem. Maak een collage van beelden, scheur uit wat je aanspreekt en ontwerp je droom. Of schrijf iedere dag, laat je pen z'n missie volgen. Kijk waar het heen wil gaan.
Ons brein is gevoelig voor spiegeling. Wanneer we onszelf in een ‘alsof- situatie’ brengen, door bijvoorbeeld te visualiseren hoe we onze toekomst voor ons zien, wie we daarin zijn, wat we doen, hoe het ruikt, waarin we geloven en wat ons hoogste doel is dan worden we de intentie. We beleven dan al wat we willen ervaren. Ons brein heeft de neiging om alles op te zoeken wat het al kent. Het maakt geen onderscheid in wat ons hierin voedt of schaadt.
Daarom richt het levensbord® zich op het leren herkennen van verlangens, het stellen van gevoelsdoelen maar ook op het ontmaskeren van oude patronen zodat een crisis zich kan transformeren tot kans. Want:
Je pijn is je goudmijn. Het is mijn verlangen om in 2021 professionals (binnen organisaties) op te leiden in het levensbord® . Zodat mensen worden gezien in wie zij zijn, zodat zij vanuit hun authentieke talenten optimaal kunnen bijdragen en de beste versie van zichzelf durven laten schitteren.
En tenslotte nog 3 boeken die mij inspireren: 1. Big Magic, Elisabeth Gilbert. Een heerlijk geschreven relaas van een schrijfster die op een realistische manier uiteenzet dat er geen excuus is om je dromen vandaag nog om te zetten in actie. Ga doen waar je van droomt, breng het in actie. Het bracht mij destijds direct in contact met mijn eerste opdrachtgever. 2. ‘Natriltijd’ - terugbuigen na de storm. Van Riet Fiddelaers-Jaspers. Een ode aan het leven. Met zachte hand neemt Riet je mee om jouw pijn te omarmen zodat je de veiligheid in jezelf weer kunt ontmoeten als een oude vriend die altijd wacht. 3. En je hebt van die boeken die je niet wilt lezen maar volledig consumeren, die je wilt proeven, erop kauwen, de structuur verkennen en het dan langzaam van je hart naar je ziel wilt laten glijden. Deze zielskraker is: ‘Taal van Transitie’, geschreven door Jakob van Wielink , Riet Fiddelaers-Jaspers en Leo Wilhelm. Ik laat het mij nog smaken maar het verdient nu al een bourgondische prijs in mijn boekenkast.