Je plek innemen - laat je onbewuste voor je werken - je pijn is je goudmijn

Nagenieten...dat kreeg ik als tip..ik merkte dat ik daar moeite mee had. Toen ontstond dit Blog. Het was een mega-inzicht. Komt ie:

Wanneer ik die buitenaardse bergen achter mij heb gelaten overvalt mij een triest gevoel.

We gaan naar huis..

Een beetje psycholoog zou doorvragen of ik het wel naar mijn zin heb in het Groningse Westerkwartier waar het coulissenlandschap mij vanuit de huiskamer aankijkt.

Mijn man en mijn paarden kunnen je overgetuigen dat dat wel zo is.

Ik geniet enorm van het wonen in de buitenlucht. En ja, de bergen mis ik wel maar het platteland is echt mijn woning.

De bron van onverklaarbare gevoelens ligt altijd in het verleden, weet ik. Triggers zijn krachtige rookmelders die direct waarschuwen wanneer er onraad is. Ons brein wil ons beschermen om niet nóg een keer pijn te worden gedaan.

Dus alles wordt keurig opgeborgen in ons onbewuste, daar waar de ratio er niet bij kan en de pijn wordt toegedekt.

Althans..

Telkens wanneer oude pijn wordt geraakt dan ontstaat er een interne crisis. Want waar rook is, is vuur. Ons brein is niet gek...

Lichaam en geest vangen deze ontijding op met een heel klachtenpatroon: ziekten, stress, slapeloosheid etc.

Naarmate we de boel langer onderdrukken, des te groter wordt onze ballast en dus de (onbegrepen) klachten.

‘The body keeps the score’, zegt Prof Bessel van der Kolk in het gelijknamige boek ‘Traumasporen’.

Dus toen ik zo aan het grasduinen was in mijn onbewuste en ik het nare gevoel permissie gaf om aanwezig te zijn werd het opeens helder.

De vakanties op de camping van mijn tante Annie en Ome Izak waren de verklaring voor mijn onbestemde gevoel. Als tiende kind uit een gezin van 11 kon ik iedere vakantie ontsnappen uit deze volksstam waar iedereen voor zich leefde en God voor ons allen.

Toen ik weer terug moest naar dat bijbelbeltgezin waar echte aandacht was ingeruild voor de tien geboden voelde ik mij totaal verloren.

Dat gevoel van dat meisje achterin de auto op weg naar huis werd blijkbaar nog steeds geactiveerd.

En nu weet ik waar dat voor staat. Dat lucht op!

Het brein vervangt oude informatie wanneer we terug gaan in de herinnering en dit willen doorvoelen en erkennen. Er ontstaat een nieuwe koppeling zodat we het verleden achter ons kunnen laten.

En opeens weet ik ook waarom ik het zo belangrijk vindt dat mensen in grote organisaties niet ondersneeuwen in de massa maar hun plek kunnen innemen.

Wanneer JIJ jezelf kan laten zien en andere talenten kunt aanspreken als waar jouw functie wellicht om vraagt dan kom je het meeste tot jouw recht en zal je het beste van jezelf inzetten.

Dit dient niet alleen jou maar óók de organisatie waar je werkt. Zo wordt talent gevoed en ontstaat er weer verbinding in het systeem. Werk is tenslotte ook net familie..

Ben jij een professional die meer uit zichzelf wil halen of ben je een HR adviseur die talent meer wil aanspreken? Zoek je een kernachtige aanpak, een echte procesversneller die diepgang heeft maar ook toeleidt naar concrete handvatten? Maak in een gratis gesprek kennis met het levensbord®!

Foto: Ik bij mijn moeder opschoot. Toen ik nog de jongste was, lekker thuis mocht blijven en veel aandacht kreeg.