Nu alles om je heen onzeker is. 5 lessen om je uitdaging aan te gaan.

Na een brakke nacht met pratende golfplaten boven mijn hoofd, keiharde muziek en een marmeren vloer die dat alles versterkt zag ik deze rit somber in.

Maar tot nu toe valt het mee. Ik geniet van de prachtige plantages, kuddes waterbuffels en koeien met hun Jingle Bells die bijna mediterend lopen te grazen.

Een groepje wielrenners nodigt me uit voor een bakkie op een prachtige plek met uitkijk op de rijstvelden. Mijn energie is terug!

Dan zie ik ze opdoemen. Dreigend in al hun gratie torenen ze boven het wegdek uit. Zigzagtekens geven aan dat de weggebruiker z’n ogen open moet houden om niet te gaan skydiven in het naast gelegen ravijn.

Gek genoeg kan ik deze steile jongens inmiddels redelijk gemakkelijk aan. Wanneer ik naar beneden zeil krijg ik duimpjes van de motorrijders die ook genieten van het racen op deze asfaltslang die zich kronkelend door de bergen beweegt.

Omdat ik komende nacht echt een beetje wil bijtanken twijfel ik of ik de fietsroute moet nemen die mijn navigatie aangeeft. In deze contreien beland ik in prachtig authentieke dorpjes. Maar hier staat nou niet echt een hotel waar mijn westerse brein tot rust kan komen, zo weet ik inmiddels.

En ja hoor. Aangekomen op de eindbestemming kan ik weer terug naar de highway. Het resort wat op de kaart staat is 10 km terug.

Ik ben eerlijk gezegd redelijk brak. De 100 km komen ook al in zicht.

Dus ga ik tegen beter weten in toch 2 hotels bekijken waarvan de buitenkant mij al vertelt dat deze kamers niet zijn bedoeld om daar met wakkere ogen een beetje te cocoonen.

Het zijn donkere grotten met losse stopcontacten, synthetische lakens en door vocht opgebolde replica’s aan de muur.

‘Ik moet vandaag een kamer waar ik blij van wordt’, zeg ik tegen Highway nummer 1 waar ik inmiddels mijn sombere hoteltocht op heb voortgezet.

Mijn hoop is gericht op het resort wat aan de rivier de Wang ligt volgens Google maps.

Ik ben op. Er kan geen meter meer bij. Vanwege het afhaken van mijn Powerbank en dus een rondleiding door de bergen werden het 129 Aziatische kilometers vandaag. Ik ben kapot.

Dus open ik de deur van de lobby waar een vochtige lucht en een verlaten koelkast mij vertellen dat hier al lang geen gast meer is geweest.

Ik wil de gedachte niet toestaan die mij vertelt dat dit weleens een herbergloze dag kan worden. En het is kerst..

Dan hoor ik iemand roepen. De tuinman gebaart dat ik door moet fietsen. Aan de achterzijde tref ik wat dames die lachend 5 vingers omhoog steken. Zo’n huisje aan de rivier kost omgerekend maar €14.

Ze laten het me zien. Wat een fantastische plek!

Geheel voldaan nestel ik mij op het balkon.

A room with a view! Wat wil je nog meer?

De volgende dag fiets ik door naar Tak en daarna per minibus door naar de grensplaats Mae Sod waar ik in een vluchtelingenziekenhuis heb gewerkt. Mijn missie is volbracht. De 700 km fietsen in Thailand naar de grens met Myanmar zitten erop.

'leuk standbeeld', dacht ik, liggend aan mijn zwembad. Totdat ie ging lopen.

En nu ik terug kijk op mijn reis deel ik graag mijn lessen. Want van tevoren lijkt alles zo mooi. Je kijkt met een wijntje erbij op de kaart, telt kilometers uit en berekent hoe lang je erover doet. Maar toen wist ik nog niet dat mijn Powerbank zou uitvallen midden in de rimboe en dat ik dus de verkeerde kant op zou fietsen en dat er vanwege Covid geen transport is in de bergen, dat hotels om die reden ook gesloten zijn en dat de route die ik had bedacht niet meer veilig was.

Wanneer je het onbekende aangaat, word je verandervaardig denk ik, je zintuigen worden weer je kompas, je intuïtie staat weer áán. In deze tijd van transitie zijn dat denk ik waardevolle lessen. We moeten weer op ons zelf kunnen vertrouwen nu veel om ons heen onzeker is.

Wat ik heb geleerd van deze missie:

1. Niet is wat het lijkt. Verwacht het onverwachte: wanneer iets tegenzit dan kan er een oplossing komen vanuit onverwachte hoek. Blijf rondkijken en je open stellen!

2. Visualiseer, zie je einddoel voor je! Voel het! Herhaal deze beelden intensief.

3. Deel je uitdaging op in afgebakende stappen waarbij je exact aangeeft wat je wilt behalen. Hierdoor heb je telkens een succeservaring.

4. Ga uit van het positieve. Hoe jij naar de wereld kijkt dat krijg je terug.

5. Luister naar je lichaam en in het bijzonder naar je hart. Het geeft je informatie, het beschermt je en het geeft je richting. Train je intuïtie én je lichaam. Het geeft vertrouwen en kracht.