Persoonlijk Meesterschap als basis voor ontwikkeling | het levensbord®

Kees verpakt zijn oordeel in een hermetisch gesloten vraag:

‘Dat spel met die kaartjes, is dat eigenlijk wetenschappelijk aangetoond?’.

Voordat ik de kans krijg om mijzelf te verdedigen neemt Kees een juridisch besluit:

Ik ben een zwever.

Zijn adem zit hoog, wachtend op mijn tegenaanval.

Dat vertik ik.

Mijn lichaam vertraagt.

Ik zie de gespierde muur enigszins ontspannen.

Ik wacht.

Weten is voelen.

Al 25 grote organisaties hebben de afgelopen 6 jaar hun deuren voor het levensbord® geopend en de reviews op mijn website zijn niet van robots maar van echte mensen. Met naam en toenaam dus…

In plaats daarvan zeg ik:

‘Volgens mijn astroloog wel’.

Een waterige glimlach doorbreekt zijn masker.

Een krakende deur die na eeuwen wordt geopend.

‘Wat heb jij nodig om je open te stellen?. Probeer ik in weinig ambtelijke taal.

‘Vertrouwen’, zucht Kees met zijn hoofd in zijn handen alsof hij zichzelf wil ondersteunen en houvast zoekt voor een antwoord op deze moeilijk meetbare behoefte.

‘Wanneer is jouw vertrouwen beschadigd?’, gok ik..

Dan ontsnapt er een geheim uit de kelders van zijn onderbewuste, wat het daglicht liever niet wil zien, maar waarvan de houdbaarheidsdatum allang is overschreden.

Kees is gepest.

En hoe..

Zijn oranje haar was als een rode lap voor de MAVO- pubers die het moeilijk konden verteren dat Kees op z’n sloffen de toetsen haalde.

Zijn fiets werd uit elkaar gehaald waardoor de stuurpen bij het afslaan los bleek te zitten en zijn stuur niet meebewoog. Gevolg: Kees kwam onder een auto, zijn been in de kreukels.

Lache jonge…

Kees zat op de verkeerde school, in het verkeerde lichaam en had ook de verkeerde ouders.

‘Wij hebben geen homofielen in de familie', predikte zijn vader op feestjes alsof deze status een vrijbrief was om trots op te zijn.

Kees kroop weg en dacht: ’als jij eens wist wie ik werkelijk ben dan heb ik dus geen vader meer’.

Hij stort zich op zijn studie. Blinkt uit, kan met zijn neus voor feiten alles neermaaien wat niet gefundeerd is, legt personeel het vuur aan de schenen. Hij is onoverwinnelijk.

Kees wordt een gevreesd arbeidsjurist.

Tot die fusie dus.

Dan moet hij samen gaan werken, zijn kennis delen, vragen gaan stellen, de kunst van het twijfelen leren toestaan.

Zijn lijf vertrouwt het niet en zegt: 'HO'.

Midden in een vergadering ploft hij neer.

Zijn hart klopt als een razende aan zijn deur:

‘Doe open, ik wil nu eens gehoord worden’, spreekt het in therapeutische tovertaal.

Een burn-out is het antwoord op al die jaren van onderdrukking en zelfverloochening.

En nu zit hij hier.

Bij een dame die je een spel voorschotelt waar je ratio buikpijn van krijgt.

Een diepe zucht ontsnapt, ik zie zijn schouders zakken, zijn gezicht ontspant.

Hij pakt als eerste ‘het gevoelsmens’.

‘Gewoon omdat het nu kan’, glimlacht hij.

Kees tekent, in navolging van zijn collega's, in voor het Programma Persoonlijk Meesterschap waar het levensbord® de basis voor is. Na het individuele deel zal ook hij met zijn collega's gaan delen wat impact in zijn leven heeft gehad, hoe hij dat heeft kunnen overwinnen maar ook waar hij anderen bij nodig heeft om zijn kwetsbaarheid te durven toestaan. Want onze kracht kan alleen floreren wanneer we onze schaduwkanten erkennen.

Ook nieuwsgierig naar hoe het levensbord® werkt?